Fine Art on Wheels
Louwman Museum
Het Louwman Museum gooit deze zomer de deuren open voor kunst- en autoliefhebbers. Van 4 juli tot en met 31 augustus kun je daar Fine Art on Wheels bewonderen. Een parade van BMW art cars, beschilderd door grootheden als Calder, Warhol en Manrique.
Bij Onze Kapel heb ik de stijl voor de video bedacht en uitgewerkt. Die stijl? Die heeft zich als een goed idee verspreid over alle online uitingen van de social campagne. Kunst, snelheid en muziek.
Brainstorm.
De campagnevorm van Fine Art on Wheels? Dat was het werk van Nando, hij is Head of Design bij Onze Kapel. Strak. Steriel. Kunstzinnig. Wit. Alsof je een galerie binnenstapt waar de stilte bijna hoorbaar is.
🧠 Het voelt als de intro van Cowboy Bebop. Of die ouderwetse jaren 90 VPRO-animaties. Niet dat gelikte smooth ease-gedoe, maar strakke bewegingen, harde cuts, rechte vormen. Fotografie was de ster. Animatie? Minder. Oké, dus ik start met een achterstand qua animatie-ontwikkeling. Mooi. Tijd om daar iets van te maken.
Productie.
De muziek moest echt herkenbaar zijn. Geen vage achtergronddeuntjes, maar iets dat meteen pakt. In mijn hoofd klonk bpop jazz. Die staccato beats, dat rauwe koper.
Ik heb een mix gemaakt van Cowboy Bebop. De intro wat getweaked, net iets strakker. En dan stukjes gesampled van Creamy Cheesecake van Wendy Marcini. Een beetje van mezelf, een beetje van Wendy.
30FPS naar 17FPS
Waarom? Omdat animaties in de jaren 90 vaak werden geproduceerd met een lagere framerate, meestal rond de 12 tot 15 frames per seconde, vanwege technische en budgettaire beperkingen . Door terug te schakelen naar 17FPS, benader ik die karakteristieke, schokkerige bewegingen die zo kenmerkend zijn voor die tijd.
Daarnaast was de videokwaliteit destijds beperkt door lagere bitrates, vooral bij uitzendingen op televisie. Dit resulteerde in een korreliger en minder scherp beeld, wat bijdroeg aan de nostalgische esthetiek van die animaties.
Door deze technische beperkingen bewust toe te passen, creëer ik een stijl die niet alleen visueel aansluit bij de jaren 90, maar ook een authentiek gevoel van die periode oproept. Het is een knipoog naar toen, met de middelen van nu.
Render
-
Pim Gerrits
-
Nando Pawirodikromo
-
Wen van Wieringen
-
Mathijs Boogaert
-
Rob Hoogeveen